Dag 2 van de DCT door Nederland, we hebben net Vijlen achter ons gelaten en het is ons gelukt om in de eerste 24 uur 500km te rijden. Het heeft wat gekost maar de beloning voelt goed. Volgens Leo moeten we nog 1 echte beklimming doen, het is de beklimming die steeds steiler wordt en ja hij heeft gelijk, nog een stevige en het echte klimwerk is gedaan deze tocht.
Tom rijdt nog voorop, maar in de loop naar Roermond merken we dat het steeds langzamer met hem gaat.
We rijden steeds over een fietspad met tegels, tjonge wat een zooi is dat, en wat rijdt dat lastig, het hobbelt de hele tijd, Limburg is erg vol gebouwd en steeds weer rotonde’s en kruizingen, van echt doorfietsen is geen sprake. Ook het feit dat er meer fietsers onderweg zijn, maakt dat het tempo niet hoog ligt en het gemiddelde zakt dan ook steeds gestaag, over de 60km naar Roermond doen we dan ook 2.5 uur wat normaal gesproken binnen 2 uur klaar moet zijn, we merken dat Tom steeds langzamer optrekt.
Toch wel makkelijk als je monteur meefietst :-)) |
Om half 12 zijn we in Roermond waar we ff lekker kunnen zitten, nadat we verder gaan is het moeilijk om het begin van de track te vinden, en als we bijna Roermond uit zijn geeft Tom aan dat hij een dip heeft die om rust vraagt, oke, 15 min, we gaan in de schaduw zitten, ik zie een bankje en ligt gelijk op mijn rug, als ik na 15 min op sta zie ik Tom en Eduard in diepe slaap, Eduard ligt op een deken naast zijn fiets en Tom zit in de fiets te slapen, hij snurkt bijna :-))
Had eigenlijk een foto moeten maken, ik besluit om ze nog ff te laten slapen, 25min later maak ik ze wakker en geef aan dat het tijd is. Eduard kijkt me aan alsof ik van Mars kom. Tom kijkt ook niet fris, nadat we Roermond uit zijn heeft Tom ineens 2 lekke banden, achter en voor, ik help hem omdat hij last van zijn rug heeft, en vervang beide, wel laat ik merken dat ook nieuwe banden lek kunnen gaan. Nadat we verder zijn gereden stopt hij weer en geeft aan dat het niet wil, ga maar verder zonder mij, ik pak eerst voldoende rust.
Zo gezegd zo gedaan, Eduard neemt de kop over en we gaan op Arnhem aan. In Nijmegen is een over ijverige verkeersregelaar die Eduard tot stoppen dwingt, door bijna door zijn kap heen te drukken, Eduard is laaiend en grijpt de man bij zijn keel. Ineens zegt hij dat hij de Quest niet aangeraakt heeft, maar omstanders willen wel getuigen dat hij dat wel gedaan heeft. Na veel gepraat en gefotografeer gaan we verder om te proberen Nijmegen uit te komen.
Wat een verkeersregelaar al niet kan! |
Dat is nog niet makkelijk omdat de fietsbrug aan het eind geblokkeerd is zodat we de Questen via een trap naar beneden moeten dragen, nou ja dat kan er ook nog wel bij.
Als we Nijmegen bijna uit zijn, rijdt Eduard ineens naar een pompstation als zijnde een stempelplaats, nou mooi niet dus. We drinken wat en ik zeg dat we in Arnhem moeten stempelen, tjonge wat heb ik er het smoor in zeg, het is bijna 6 uur en we hebben nog geen 160km gefietst die dag.
Ik ben een beetje opgefokt hierdoor. Maar goed om half 7 zijn we in Arnhem en ook daar nemen we wat tijd, na de pauze zeg ik tegen Eduard dat ik het roer overneem en we gaan op weg naar Hengelo, wat 100km verderop ligt, er zijn veel lange etappes in deze tocht en dat is minder, liever heb ik etappes van 70 tot 80km, dan is veel afwisselender. Maar goed we gaan de achterhoek in, en daar is veel meer ruimte om te fietsen, ik zet de kruissnelheid op 37km en we gaan op Hengelo aan, tjonge ik heb de hele dag nog niet echt gefietst en wat is dit weer lekker. Door al dat rustig aan doen is mijn maag tot rust gekomen en kan ik normaal eten. Dat is wel zo leuk, en fietst veel mooier, ook het weer is lekker en weinig wind. Eduard volgt goed en om kwart over 10 zijn we dan ook in Hengelo. hehe, ik ben wat extra energie kwijt.
De pompbediende verteld ons dat er al 3 fietsers geweest zijn, nou dat kan ik me voorstellen want in mijn beleving hebben we een slechte dag wat kilometers betreft. Het normale ritueel volgen we en gaan vlot verder. Ook in Almelo volgt weer een wegopbreking die weer de nodige hoofdbrekens geeft om te passeren, als we Almelo uit fietsen krijgt Eduard problemen met zijn verlichting die ook weer het nodige oponthoud geeft, ik sta een paar keer 5 min stil, terwijl hij het probleem aan het verhelpen is, ik geef aan bij Eduard dat Paulus de Boer in Zwolle hem vast kan helpen om het te repareren omdat die veel met elektronica doet.
Maar goed, we gaan verder, maar het blijft problemen geven, dit schiet niet op, In Heino kunnen we niet door het centrum vanwege een groot feest en na enige uitleg gaan we weer omfietsen, hierbij geeft Eduard geen voorrang aan een politiewagen die ons later dan ook staande houdt, het bekende vragen/antwoord spelletje, waarom geen gebruik maken van fietspad en dergelijke, ook moet Eduard door het stof vanwege het niet verlenen van voorrang.
Zie hier, 4 vermoeide fietsers |
We komen eraf zonder boete, en gaan op Zwolle aan, alwaar we weer een wegopbreking moeten passeren, tjonge, we zitten toch in een crisis, waarom dan zoveel onderhoud, kost zeker niks, maar goed om kwart over 2 zijn we bij Paulus, en zowaar Tom zijn fietst staat er ook, nou ja hoe kan dat nu weer????
Hij is er net 10min, en wil tot 6 uur slapen, wij gaan eten, zover dat lukt en geven aan dat we om half 5 gewekt willen worden, ik lig erom half 3 in, en als ze me wekken, voel ik me niet zoals ik me anders voel als ik mijn bed uitga, en dan formuleer ik het netjes, het kost 15 min om mijn draai te vinden en ondertussen probeer ik iets zinnigs op mijn blogspot te zetten :-0))
Dat valt nog niet mee, ondertussen is Tom ook binnen gekomen en mompelt dat we hem wakker gemaakt hebben.
Na het eten gaan we om half 6 fietsen, Tom gaat weer mee en zo is het trio weer compleet. Ik geef aan dat we eerst niet harder dan 25km gaan rijden om wakker te worden, en warm, we moeten naar Emmen, alwaar we om 20 voor 9 aankomen, het noorden geeft meer ruimte om te fietsen en is niet zo volgebouwd wat een verschil met het westen en zuiden van het land. Echt merkbaar.
In ieder geval hebben we de 2de 24uur 425km gefietst. de schade is beperkt gebleven. maar ik ben benieuwd hoe de 3de 24 uur zal gaan verlopen, omdat het gebrek aan slaap meestal gaat bepalen hoe ver je komt.
P.s deze drie foto’s zijn door E. Botter genomen.