17-08-12 DCT 2012

Zo sta je dan, 20 keer bij een pompstation.

In Emmen staat de volger van de twee racefietsers te wachten, hij was er ook in Vijlen en in Zwolle, het valt me nu pas op, hij zal in de rest van de hoofdsteden in het noorden er ook steeds staan.
We zijn aardig wakker in Emmen, en nadat we weer bijgetankt hebben gaan we door, tijdens elke stop informeer ik het thuisfront die dan de info op mijn blogspot zet, zodat men kan zien waar we zitten en hoe het gaat. Brandweer Quest voorziet dit weer van commentaar of info en Grytsje geeft aan dat ze daar veel aan gehad heeft, Theo nogmaals bedankt hiervoor.
Om 5 voor 11 zijn we in Assen en ik vraag Tom en Eduard wat ze doen in Groningen omdat ik daar bij Tirza mijn dochter ga eten, ze geven aan hiervan geen gebruik te maken dus ik geeft dit door, beetje jammer maar het is niet anders, tijdens zo’n lange tocht moet je ieders zijn weg laten gaan.

ff bijpraten met Helma

Om kwart over 12 stempel ik af in Groningen nadat ik mijn dochter Helma gesproken heb die in Groningen aan de andere kant van een kruising stond, net klaar met werken, ik hoorde ineens iemand keihard “HEIT” roepen en dan ben je gelijk wakker.
Helma staat aan de andere kant en ik sta gelijk stil, luisteren naar de baas noemen ze dat :-))
Ff bijpraten en fotootje maken, leuk om op zo’n tocht je dochter tegen te komen. Als ik bij het pompstation ben geeft Eduard aan dat hij in Garijp zijn vriendin zal zien en daar zal eten, ik geeft aan dat ik 1 uur lang bij Tirza zal zijn, en dan weer ga rijden, dus je hebt 1 uur voor je pauze. Tom zegt dat hij bij Zurich een tukje zal pakken en als ik langs kom, ik hem wakker moet maken,

Ik kan heerlijk eten bij Tirza en zelfs nog ff tukken, om half 2 neem ik afscheid en ga op pad.
Leo heeft een stukje pad, onverhard, 80cm breed, en voorzien van beide kanten van hoog struikgewas uitgezocht om Groningen uit te rijden. Tjonge jonge denk ik, moet dit nu zo, er zijn betere wegen om Groningen uit te rijden.

Dit smaak goed Tirza

Het stuk naar Leeuwarden vind ik een lang saai stuk, kilometers schoten voor mijn gevoel ook niet op, toch is het wel bekend terrein voor me, maar het was het eerste stuk alleen en dat is toch ook wel weer anders.
Wel passeer ik in dit stuk de 1000ste kilometer, het is kwart over 2 als de teller weer op 0 springt en opnieuw begint, het gemiddelde springt ook op 0. In Garijp goed opgelet maar geen Eduard, ik had me voorgenomen om niet te gaan zoeken, Eduard heeft ook GPS aan boord, dus hij redt zich wel. Ik ben om 4 uur in Leeuwarden en de volger staat er ook weer, ook hier weer een vette wegopbreking. Als ik klaar ben, zie ik dat Eduard gebeld heeft, hij neemt op en heeft niet in de gaten dat het half 5 is en wil net een tukje gaan doen, ik geef aan dat ik doorrij en hem misschien nog in Hoorn zal treffen. Leeuwarden ben ik snel uit en dan is naar Zurich maar een klein eindje voor mijn gevoel. Het tempo zit er goed in met kruissnelheid 37, en mijn maag is wonderlijk stil en werkt prima. de kilometers vliegen onder de wielen door. In Zurich geen slapende Tom, dus door, en op de afsluitdijk is het eenvoudig rechtdoor rijden met een vast tempo, bijna met een oog dicht rij ik in een soort roes/cadans naar Den Oever, waar ik voor mijn gevoel snel ben. Hier stop ik om een halve boterham te eten en wat te drinken, dit bevalt goed, want hierna kan ik strak door naar Medemblik en Hoorn waar ik om kwart voor negen aankom. Tom zijn fiets staat er weer, tjonge denk ik, dus hij kan het wel, ik rij sneller, maar hij is er eerder. Maar bij zulke tochten gaat het altijd anders.

ff een klein tukje op de bank

Tom heeft net zijn bord leeg en vraagt wat mijn plannen zijn, ik wil voor de hitte en drukte van zaterdag de kustlijn voorbij zijn, dus ik ga door, eten en dan weer verder, oke, zegt hij ik ga mee.
Het eten smaakt geweldig, goed op smaak en gewoon lekkere bami, heel anders dan in Vijlen en Zwolle, daar zat geen smaak aan. Begrijp me goed, ik was beide keren blij met het eten, maar dit smaakt gewoon veel beter, dat ligt ook voor een gedeelte aan mij denk ik.
Als we om kwart voor 10 weg willen rijden, is Eduard daar ineens, hij wil graag met ons mee, maar wij willen weg, als hij aangeeft dat hij met 5 min. het eten opheeft, geven we toe dat we wachten, het lukt hem wonderwel om met 6 min klaar te zijn.
We gaan naar de tweede lange dijk in de route, die veel saaier en ongemakkelijker is.(vind ik).
Eduard heeft weer veel problemen met zijn verlichting, wat nogal storend werkt op het tempo en door de vermoeidheid wordt er onderling ook niet goed gecommuniceerd.  Als we de dijk achter ons laten moeten we over een heel vervelend stuk klinkers rijden. Maar vlak langs de kant rijd dit nog het best, dan volgt er nog de dijk langs het IJsselmeer naar Almere, allemaal saai en lang. In Almere rijden we voor ons gevoel een klein rondje om bij het pompstation te komen, vlak hiervoor heb ik een kleine slaapaanval, maar door het stoppen, koffie drinken en afleiding herstel ik hier snel van. Eduard heeft veel last van zijn voeten en Tom geeft aan dat maximaal 30km nog net lukt. Maar goed het is tegen 2 uur in de morgen en we moeten nog 260km voordat we klaar zijn, ik denk nou dat is een Elfstedentocht en die kan ik dromen, dus ik weet ongeveer hoever het is. We moeten nu eerst naar Utrecht voordat we naar Amsterdam kunnen, het is 40km maar dit worden nog lastige kilometers, eerst om Almere uit te komen en daarna krijgen we een stuk bos waarbij we eindeloos over een bospad moeten rijden wat onverhard is, en maar 80cm breed waarbij aan de ene kant palen staan en aan de andere kant bos. Aan de andere kant van de palen is het pad afgegraven, dus  lager, nou denk ik, nu moet je ophouden Leo.
Opeens moeten we een paardenpad op waar de bulten stront Quest hoog liggen, het komt bijna door de voetgaten omhoog, niet te filmen.
1425km fietsen is tot daar aan toe, maar ga dan niet de route over bospaadjes laten lopen, en dan ook nog ruiterpaden. Nee dit is de laatste keer denk ik, Leo voor mij geen DCT meer. Ik begrijp van Eduard dat dit de Utrechtse heuvelrug is, nou ze kunnen men rug op. #^&)#.
Je zult hier maar langs moeten na een dag met regen en lek rijden.
Om  4 uur zijn we in Utrecht en zijn blij dat we weer asfalt zien, na de nodige inkopen, moeten we ook nog langs de hoerenbuurt van Utrecht fietsen, net of je daar nog zin in hebt.
Vlak voor Amsterdam tegen 5 uur hebben we alle drie last van slaap en gaan 15min rusten, Tom en Eduard hebben de gave om dan ook echt te slapen, ik heb mijn ogen dicht maar hoor alles en neem het ook werkelijk op. Maar wonderwel hierna heb ik geen last meer van slaapaanvallen, Eduard heeft hierna tot aan Amsterdam nog 2 lekke banden. Dus al met al is de nacht met al zijn problemen een nacht van rustig fietsen geworden want we moeten nog 160km. we hebben na Hoorn 160km gereden in bijna 9 uur, en dat is niet veel.
Als we in Amsterdam zijn om 06.40 ben ik het gelummel dan ook goed zat en geef aan dat er weer gefietst moet worden, en dat mijn kruissnelheid naar 30+ gaat en wie volgt, volgt, en de rest komt later.
Dit helpt wonderlijk want de heren kunnen ineens weer fietsen en blijven mooi in het spoor, we zijn om kwart voor 8 in Haarlem, en hierna gaat het op weg naar Den Haag door de duinen, alwaar spontaan een wedstrijdje onstaat wie kan het hardst door de duinen, we ruiken de stal en ineens is 40+ geen probleem meer. Tom vind het maar niks en doet het wat rustiger aan.

Zoetermeer, hier zijn we dan weer.

Eduard steld een kortere route voor, oke, ga maar voor, maar hij rijdt precies de route, nou ja laat maar.
In Den Haag heb ik 500mtr, voor de controlepost een lekke band, een metaalsplinter die ervoor zorgt dat hij in een keer leeg is, dus de stand is Peter 3 lek, en Tom en Eduard elk 2 lek tijdens de tocht.
Het is half 11 en we gaan voor de laatste 12km waar we om 5 over 11 klaar mee zijn en terug zijn in Zoetermeer.

2 gedachten over “17-08-12 DCT 2012”

  1. Haa Peter,

    Sneu te vernemen dat het eten in zwolle geen smaak had. We hebben alles vers gekookt met zorgvuldig uitgekozen en deels biologische spullen. Je had de keuze uit drie heel verschillende smaken pastasaus, met los kipblokjes of spekjes als je dat wilde, kaas naar behoefte of brood met een omelet of spiegelei. Zelf hebben we allen ook gegeten van deze spullen, en ons smaakte het prima. Ik ga er dan ook maar van uit dat je midden in de nacht na 2 uurtjes slaap gewoon je smaak niet op regel is, vanwege de vermoeidheid en met half vijf s'morgens het rare tijdstip voor een pastamaaltijd. Maar we staan zeker open voor kritiek, dus als je tips hebt om het menu te verbeteren, graag!

    Gelukkig heeft het jullie niet weerhouden om de tocht prima uit te rijden!

    Groet van Quesjer

    Beantwoorden
  2. Haa Paulus.
    Voor mij gelde dit, en ik denk dat het door de situatie kwam, zoals je al schrijft, want als fietser ben je blij met mensen die zich inzetten om je te ondersteunen.
    Zoals ik al schrijf, alleen in Hoorn was ik veel meer op regel, dus smaakte het eten ook veel beter.
    Eigenlijk wel vreemd dat hoe verder je komt, hoe beter het gaat. Maar dit had ik ook altijd als we naar Giessen gingen. Na 2 dagen kwam alles dan op zijn plek en ging het veel beter met me.
    Laat je zeker niet ontmoedigen, want ik weet zeker dat jullie inzet buitengewoon gewaardeerd wordt door de mensen die er gebruik van maken.
    Gr. Peter, zie je volgende week..

    Beantwoorden

Plaats een reactie