Zit er weer redelijk uit. :-)) |
Al met al heeft het aardig indruk gemaakt, bij mezelf maar ook bij mijn omgeving. Iedereen spreekt er schande van, en kan zich niet voorstellen dat iemand zo agressief kan reageren op een fiets die op de weg rijdt. Navraag leert een heleboel dingen, Politie die het verhaal aanhoort en wel wil registreren maar verder geen actie onderneemt, ja, er zaten 2 dagen tussen, Waarborgfonds voor de schade omdat automobilist doorgereden is zonder zich bekend te maken, “ja meneer, maar hij is niet doorgereden in de zin van het woord, hij is uitgestapt, dus u kunt het vragen en u heeft de tijd gehad om kenteken op te schrijven”. Ja dan val je stil. “Maar als u een claim indient kijken we ernaar”. Oke, dan gaan we dat doen dus. Fonds voor geweldmisdrijven kun je ook contacten, en dan heb je slachtofferhulp nog.
Navraag leert dat het voorkomt dat je het gebeuren niet terug kunt halen, “reproduceren” heet dat.
Je hebt het wel opgeslagen, maar je kunt het niet terug halen, het menselijk lichaam schijnt zo te werken als het te heftig is, dan beschermen je hersenen je voor datgene wat je gezien hebt. Alleen het zit er wel en er is een kans dat je het later wel herinnerd, Oke, kijken wanneer dat wordt dan.
Het erover praten en schrijven is voor mij een goede therapie om het een plek te geven, zo wordt het ook steeds meer een verhaal waar minder emotie in gaat zitten.
De ribben zijn gekneusd volgens de foto’s en dat is beter, want gebroken botten wil ik liever niet meer hebben nadat dat gedoe met mijn sleutelbeen.
De fiets heb ik donderdag geplakt en voorzien van een neus die is zoals het hoort, stevig met koplamp die weer kan scharnieren en branden. Alleen hij moet nog een keer geplamuurd, geschuurd en gespoten worden, maar dat doe ik wel als ik hem verkoop. Voor je het weet heb je weer een kras.
Vandaag alles weer in elkaar, zodat hij weer rijklaar is.
Spoorstang beugel met stangen, weer moervast. |
Tijdens het in mekaar zetten, en controleren, voelde ik ineens wel behoorlijk speling op één spoorstang, ik had laatst al het idee dat er een remparachute aan de fiets zat en tijdens het brevet van afgelopen zaterdag had ik soms ook het idee dat hij af en toe minder goed liep. Al een keer de sporing gecontroleerd, maar kon nog niet de vinger op de zere plek leggen, maar nu ineens behoorlijk speling op één spoorstang, na controle kwam het erop neer dat de speling in de tunnel moest zitten waar de stuurstangen en spoorstangen in zitten van links naar rechts. Ik had net de kap er weer op zitten, en geen zin om hem er weer af te halen. :-))
Maar goed, met kap kun je er ook wel bij. Beide spoorstangen los van de wielen en van binnen de moeren eraf en whala, ik had de twee spoorstangen en beugel in mijn hand.
Ja hoor, de moer zit niet vast, hierdoor is er speling ontstaan en als er eenmaal speling is, dan gaat het snel verder tot veel meer speling, zo’n boutgat lubbert erg snel uit, vooral omdat het aluminium is.
ff wat dikke kit erbij in, om de ruimte op te vullen en de moer flink vast gezet Als de spoorstang 1 mm speling heeft dan veranderd tijdens het fietsen steeds de sporing, waardoor je aardig wat meer energie wegstookt voor dezelfde snelheid.
Komende week maar ff kijken, moet het verschil wel merken, gelijk maar de remmen gecontroleerd schoongemaakt en de remhendel gesmeerd, heb de boel nou toch los.
Morgen of maandag maar ff 100km rijden.
Saluut.
beste Peter
heel herkenbaar ja dat fenomeen heb ik ook gehad tijden het nare geburen in de vs tijden ROAM heel raar is dat ja
gelukkig is de lichamelijke klachten "beperkt" gebleven maar nietemin erg vervelend.
ik hoop dat je snel hersteld van dit nare gebeuren!
saluut
Goh Peter ik lees het net pas wat een varken blij dat jijzelf verder niets mankeert behalve de traumatische ervaring en de schade aan je Q