Epiloog Zoetermeer Parijs Zoetermeer

We zijn nu 2 weken verder en de tocht heeft kunnen bezinken in mijn gedachten en nog regelmatig gaan mijn gedachten terug naar de 48 uur die het duurde en de dingen die ik gezien en beleeft heb tijdens deze tocht.
Het meest verbaasd ben ik zelf dat het gelukt is in die 48 uur wat eigenlijk niet het uitgangspunt is geweest, maar in de gesprekken naar boven kwam, ach het moet te doen zijn, in theorie.
Praktijk is altijd nog een ander verhaal, want tijdens zo’n tocht gebeurt er van alles. Maar de fiets is heel gebleven en geen lekke banden ondanks de F-lite’s waar ik altijd mee rij. Dus dat scheelt sowieso een slok op een borrel, daarnaast was het weer niet echt slecht, ondanks de kou in de nacht, alleen jammer dat ik het grootste gedeelte alleen heb gereden, maar gelukkig tijdens de eerste nacht kon ik mooi met een drietal racefietsers meerijden en tijdens de 2de nacht kwamen we elkaar regelmatig tegen tijdens het stuivertje wisselen.

Echte maag problemen heb ik niet gehad, hoewel vlekkeloos ging het ook niet maar het bleef binnen de perken, vlak voor Parijs had ik eigenlijk moeten eten, maar niet gedaan, en dan duurt het wel lang voordat je bij de Eiffeltoren bent en dan bekoop je dat later toch eigenlijk weer. Aan de andere kant is het weer verbazend dat je hele stukken met een hartslag van 110-115 rijdt en gewoon door de neus ademhaalt, terwijl je toch wel boven de 30 km fietst in heuvelachtig/glooiend landschap. Dan rijdt het allemaal toch heel ontspannen.
Vlak voor de tocht nog bij Life Line geweest in Emmen, en daar vertelde ze me dat ik een hele lage hartslag heb, 46, terwijl een normale hartslag in rust tussen de 70 en 80 zit bij de gemiddelde mens.

Mijn gemiddelde snelheid is 25,8 km geweest, en  heb daarvoor 39 uur en 23 min gefietst, ik ben 47 uur en 54 min onderweg geweest, dus dat is dan een overall gemiddelde van 21.2 km.
Ik was na 22 uur bij de Eiffeltoren, en ben 1 uurtje later weer terug gefietst.
Onderweg ben ik 8 uur en 31 min met andere dingen bezig geweest.
Eigenlijk niet zoveel als je bedenkt dat er 9 controle posten onderweg waren, Behoorlijk tijd verloren met de problemen van Eduard Botter, aangehouden ben door motoragenten en ook nog een 30 tal minuten stil gezeten heb in de fiets om een slaapdip tot rust te brengen.

Wat ik erg miste was de koffie onderweg, want waar vind je koffie op het platteland van Frankrijk. Erg lastig. Pompstations en zo vind je daar bijna niet, en winkels in de dorpen ook niet. Ik had wat Red Bull of zo moeten meenemen. Wat erg goed bevallen is om gewoon een bak bami mee te nemen voor onderweg, erg goed te eten, en het vult je maag goed tijdens de controleposten. Zeker voor herhaling vatbaar.

Het stuk voor en na Parijs, vond ik behoorlijk zwaar, vooral mede de korte steile klimmetjes, het lange stuk door Parijs naar de Eiffeltoren, erg vervelend dat stadsverkeer en stoplichten, En het laatste stuk in Belgie, ik was helemaal vergeten dat we tijdens de 1ste nacht ook heuvels gehad hebben, en die moesten terug ook beklommen worden, en in mijn hoofd zat dat dat redelijk vlak was :-((, dat valt dan weer tegen.
Maar mede door het uitrijden een geslaagde tocht, en vaak blijven dan de positieve dingen hangen :-)).

Collega’s vragen “waarom doe je zoiets”, Tja, ik denk dat je toch wel steeds een uitdaging zoekt, en de kick die het geeft als je zoiets gedaan hebt, daar kun je maanden op teren:-)), en dat werkt ook weer verslavend.

Leuke bijkomstigheid is dat ik met het volbrengen van een 1000 km brevet, me als eerste groep kan inschrijven voor Parijs Brest Parijs die volgend jaar in augustus 2015 weer wordt gereden, uiteraard moet de brevettenserie ook uitgereden worden in 2015.
Saluut.

1 gedachte over “Epiloog Zoetermeer Parijs Zoetermeer”

Plaats een reactie