Dit blijft wel zitten! |
De laatste tijd begon de Quest toch aardig wat ouderdom verschijnselen te vertonen zoals wiebelen om zijn lengteas. Waarschijnlijk hebben de mensen er achter wel eens gedacht, het lijkt wel een lopende eend. Ook begon het achterwiel aan te lopen in de bochten. Maar zoals wel vaker, zolang het geen echte problemen oplevert zie je het eerst nog ff aan.
Bij controle zie ik dat de bus in de carbon achterbrug los zit en ook de bevestiging van de steun van de achterbrug aan de body zit los. Nou was de achterbrug al een keer vervangen na de eerste 6 maanden. En nu is na 45.000 km de bus weer los. Ik heb een vriend die werkzaam is in de windmolen bouw, hij ontwerpt de wieken van de windmolens, dus aardig wat kennis van hoe maak je verbinding tussen 2 verschillende materialen, in dit geval ijzer/aluminium en carbon.
Materiaal wat we gebruikt hebben is een 2 componenten, in dit geval Plexus MA8120, wat na uitharding, iets minder bikkelhard is, zodat het bij top belasting niet gelijk los scheurt, en ook is het wat agressief bij uitharding zodat het zich zelf vast pakt aan/in het materiaal.
De datascheet geeft het volgende aan.
An advanced direct-to-metal, low halogen two-part methacrylate structural adhesive, Is is designed for the structural boding of various metal, plastic, and composite assemblies.
Super job of bonding of metals without primers to other metals or engineered thermoplastic, and composite assemblies. Required little to no surfase preparation.
De boel zit nu weer lekker vast, en zoals wel meer mensen doen voor de zekerheid een beetje extra materiaal toegepast, zodat er wat zekerheid is.
De bus van de achterbrug hebben we aan een kant in zijn geheel ingepakt, want je kunt er niet bij aan de voorkant, om daar materiaal aan te brengen.
Ook het uiteinde van de achterbrug wat aangepast dat we er nog een beetje bij konden aan de voorkant. Al met al is de achterbrug niet zwaarder geworden.
Zo zit hij weer vast. |
Wat betreft de steun aan de body hebben we de smalle ruimte tussen steun body en verstevigingsrib gebruikt om de steun extra steun te geven van de rib, zodat de steun daar ook steun van heeft. De steun is gemaakt van een L profiel wat met het lange stuk onder de rib zit/ligt, nu is hij in zijn geheel ondersteund.
Alleen waar de moeren zitten moest er wel voldoende ruimte gefreesd worden, zodat de boel demontabel blijft.
Om dan de moeren te bevestigen is er weer een handigheidje nodig met wat plakband.
We hebben gekozen voor deze componentenlijm die iets van flexibiliteit heeft bij hoge belasting, omdat carbon niet de eigenschap heeft om energie te absorberen. Vandaar waarschijnlijk ook dat de bus en steun los zijn gaan zitten.
Van de week even kijken hoe het fiets, zodat we het volgende weekend voor de 6de keer, strak de Winter Fiets Elfstedentocht kunnen rijden.
Saluut.
Dag Peter. Ik hoorde dit zelfde verhaal van Meester Sleutelaar Jan Geel! Kreeg zijn Quest niet op snelheid als hij trapte. Uitrollen deed hij als de beste! Groeten Kees
Goed opgelost Peter, zo kan het spul er weer even tegenaan!